آن خطاط سه گونه خط نوشتی
یکی را او خواندی و لاغیر
یکی را هم او خواندی هم غیر
یکی را نه او خواندی نه غیر او
آن خط سوم منم!
در آمار جدید آذرماه ۱۴۰۰ ، بیان شده است که از هر سه ایرانی یک نفر اختلال روانی دارد.
این به آن معناست که ممکن است در یک خانواده سه نفره کسی اختلال روانی نداشته باشد اما به جای آن در یک خانواده سه نفره دیگر، همگی دچار اختلال باشند.
درباب این موضوع موافقان و مخالفان زیادی دلایل مختلف ارائه کرده‌اند.
مخالفان می‌گویند که این بررسی اضطراب‌های گذرا و افسردگی‌های کوتاه مدت را نیز اختلال در نظر گرفته است درحالیکه این موضوعات اختلال روانی نیستند!
موافقان نیز به این توضیحات می‌پردازند که این اعداد به این معناست که سی درصد مردم ایران دچار اختلالات روانی هستند و این یعنی ۲۱۰۰۰۰۰۰ نفر! و این حقیقت به این معناست که سی درصد افراد جامعه میبایست تحت درمان در بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها قرار بگیرند . آنها ذکر کرده‌اند که دوره جوانی اصلی‌ترین دوره سنی است که در آن افراد به اختلالات روانی مبتلا می‌شوند . موافقان معتقدند به سادگی می‌توان اطمینان حاصل کرد که در جامعه بسیاری افراد دچار اختلالات روانی هستند و این اختلال را به صورت انواع خشم نشان می‌دهند و باهم گلاویز می‌شوند یا خشم خود را سرکوب می‌کنند .
♦♦♦
بیایید موضوع را از زاویه دیگری ببینیم:
به صورت طبیعی در هر جامعه‌ای از هر چند نفر، یک نفر اختلال روانی دارد که البته تحت تاثیر عوامل مختلف است: جنگ، ژنتیک، فشار اجتماعی اقتصادی، آموزش و …. . که عموما درباره این مسایل به کرات در رسانه‌ها صحبت می‌شود.
طرف دیگر این موضوع اینست که از هر چند نفر، یک نفر به درمان روی می‌آورد؟ چرا که یکی از دلایل بالاتر رفتن آمار اختلالات روانی، عدم مراجعه برای درمان است. فرض کنید خانواده‌ای که یکی از اعضای آنها دچار اختلالات روانی است. اگر آن فرد برای درمان مراجعه نکند و اطرافیانش نیز برای حفاظت خود سراغ پیشگیری‌های درمانی نروند، چند سال بعد چند نفر از اطرافیان این فرد دچار اختلالات روانی می‌شوند؟
فرض کنید مادربزرگی یکی از اختلالات روانی را داراست و نوه کوچکش را برای مراقبت مدتی به دست او می‌سپارند. به نظر شما چند سال بعد چه مشکلاتی در روان کودک به وجود خواهد آمد؟
در سطح وسیع‌تری به موضوع نگاه کنیم: در مدارس، دوران سربازی پسران، محیط‌های کاری، مهدکودک‌ها و … اوضاع چگونه است؟ تاثیر یک معلم با اختلالات روانی و یا یک مدیر با اختلالات روانی بر دیگران چگونه خواهد بود؟
اینجاست که تاثیر مراجعه برای درمان و یا مراجعه برای محافظت از خود و پیشگیری از اختلالات روانی اهمیت خود را نشان می‌دهد. به صورت طبیعی اگر افراد برای درمان و یا محافظت از خود مراجعه نکنند، میزان افراد دارای اختلالات روانی هر روز بیشتر و بیشتر خواهد شد.
افراد دچار اختلال روانی به صورت عمومی نمی‌پذیرند که دچار اختلال هستند و میبایست جهت درمان مراجعه کنند اما خوبست همگی این را بپذیریم که جهت مراقبت و حفاظت از خود میبایست همگی به مشاوران روانشناختی مراجعه کنیم.
این موضوع نه فقط درباره مشکلات حوزه روان بلکه درباره مشکلات جسمی نیز مطرح است:
چند نفر از اطرافیان شما چکاپ سالانه می‌دهند؟
چند نفر از اطرافیان شما هر شش ماه به دندان‌پزشک مراجعه می‌کنند؟
چند نفر از اطرافیان شما روزانه ورزش می‌کنند؟
چند نفر از اطرافیان شما تغذیه سالمی دارند؟
و ….
در ایران مواردی که باعث محافظت و پیشگیری می‌شوند یا مطرح نمی‌شوند یا با استقبال عموم مواجه نمی‌شوند در حالیکه این خبر که چند نفر از تصادفات جاده‌ای می‌میرند یا چند نفر دچار اختلالات روانی هستند، هیجان و سر و صدای بیشتری تولید می‌کند. در مقاله‌ای دیگر در آینده به چرایی این مطلب نیز خواهیم پرداخت. اما فعلا مراقب خود باشید و تمام نیروی خود را جهت حفاظت از خود به کار بگیرید.